แผนกคดีล้มละลาย

ประวัติการก่อตั้ง

ในปี 2539 ได้มีการจัดตั้งแผนกคดีล้มละลายกับแผนกคดีพิเศษอื่นรวม 5 แผนก ในศาลฎีกา ตามกฎกระทรวง (พ.ศ. 2539) ออกตามความในพระราชบัญญัติให้ใช้พระธรรมนูญศาลยุติธรรมพุทธศักราช 2477 โดยให้แผนกคดีล้มละลาย มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีล้มละลาย ต่อมามีพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2547 ซึ่งใช้บังคับนับแต่วันที่ 13 พฤศจิกายน 2547 กำหนดให้มีการอุทธรณ์คดีล้มละลายทุกประเภทมายังศาลฎีกา และให้ศาลฎีกาเป็นผู้พิจารณาอนุญาตให้อุทธรณ์ในคดีล้มละลายที่ต้องห้ามอุทธรณ์ จนกระทั่งมีการจัดตั้งศาลอุทธรณ์ คดีชำนัญพิเศษจึงได้เปลี่ยนระบบการอุทธรณ์จากเดิมที่ให้อุทธรณ์คดีล้มละลายไปยังศาลฎีกา เป็นว่าให้อุทธรณ์ไปยังศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษ และเมื่อศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษมีคำสั่งหรือมีคำพิพากษาแล้วให้เป็นที่สุดเฉพาะความล้มละลาย เว้นแต่จะได้รับอนุญาตให้ฎีกาจากศาลฎีกา ส่วนคดีล้มละลายความอาญาคู่ความจะฎีกามายังศาลฎีกาได้จะต้องเป็นคดีที่ไม่ต้องห้ามตามที่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา ความอาญาบัญญัติไว้ ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2558 ซึ่งระบบใหม่นี้ใช้กับคดีล้มละลายที่ศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งหรือคำพิพากษานับแต่วันเปิด ทำการศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษคือวันที่ 1 ตุลาคม 2559 เป็นต้นไป

ขอบเขตอำนาจพิจารณา

อำนาจพิจารณา

แผนกคดีล้มละลายในศาลฎีกาเป็นแผนกคดีพิเศษที่จัดตั้งขึ้นในศาลฎีกา มีอำนาจหน้าที่ในการพิจารณาและชี้ขาดตัดสินคดีล้มละลายที่มีการฎีกาคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลอุทธรณ์ คดีชำนัญพิเศษทั้งในส่วนคดีความล้มละลายที่เป็นส่วนแพ่งและคดีส่วนอาญา โดยหากเป็นคดีความล้มละลายในส่วนแพ่ง พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย พ.ศ. 2542 มาตรา 28/2 ซึ่งเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2558 มาตรา 3 กำหนดให้ การฎีกาคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษให้นำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้บังคับโดยอนุโลม หมายความว่า การฎีกาคำพิพากษาหรือคำสั่งศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษในคดีส่วนแพ่งจะต้องนำระบบการฎีกาคดีแพ่งทั่วไปมาใช้กับคดีล้มละลายโดยอนุโลม กล่าวคือ คู่ความจะฎีกาได้จะต้องได้รับอนุญาตให้ฎีกาจาก ศาลฎีกาซึ่งได้พิจารณาแล้วเห็นว่าปัญหาตามฎีกาเป็นปัญหาสำคัญที่ศาลฎีกาควรวินิจฉัย

ส่วนคดีล้มละลายความอาญา พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย พ.ศ. 2542 มาตรา 28/2 ซึ่งเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2558 กำหนดให้ การฎีกาคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลอุทธรณ์ คดีชำนัญพิเศษให้นำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาใช้บังคับโดยอนุโลม หมายความว่า คู่ความจะฎีกาได้จะต้องเป็นคดีที่ไม่ต้องห้ามฎีกาตามที่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาบัญญัติไว้

ขอบเขตคดีล้มละลายที่แผนกคดีล้มละลายในศาลฎีกามีอำนาจพิจารณามีดังนี้

• 1. คดีล้มละลาย
• 2. คดีฟื้นฟูกิจการ
• 3. คดีแพ่งที่เกี่ยวพันกับคดีล้มละลาย
• 4. คดีแพ่งที่เกี่ยวพันกับคดีฟื้นฟูกิจการ
• 5. คดีอาญาในความผิดตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483
• 6. คำร้องขออนุญาตฎีกาคดีล้มละลายส่วนแพ่ง
• 7. คำร้องทั่วไปคดีล้มละลาย

บทความคดีล้มละลายและคำพิพากษาที่น่าสนใจ