ผู้ร้องไม่วางเงินเพื่อเป็นประกันการชำระค่าสินไหมทดแทนแก่เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาตามคำสั่งศาลชั้นต้น ศาลชั้นต้นมีคำสั่งจำหน่ายคดีของผู้ร้องออกจากสารบบความ ผู้ร้องขออนุญาตฎีกาได้หรือไม่

ผู้ร้องไม่วางเงินเพื่อเป็นประกันการชำระค่าสินไหมทดแทนแก่เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาตามคำสั่งศาลชั้นต้น ศาลชั้นต้นมีคำสั่งจำหน่ายคดีของผู้ร้องออกจากสารบบความ คำสั่งศาลชั้นต้นเป็นที่สุด ตามป.วิ.พ. มาตรา ๓๒๓ วรรคสี่ ผู้ร้องขออนุญาตฎีกาได้หรือไม่

คดีสืบเนื่องจากศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาให้จำเลยที่ ๑ ชำระเงินสี่สิบสองล้านบาทเศษ พร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์ ศาลชั้นต้นออกหมายบังคับคดีเฉพาะจำเลยที่ ๑ ต่อมาผู้แทนโจทก์นำยึดทรัพย์ของจำเลยที่ ๑ เป็นที่ดิน ๑ แปลง พร้อมสิ่งปลูกสร้างห้องชุด ๕๗ ห้อง หลังจากนั้นศาลอุทธรณ์พิพากษายืนให้จำเลยที่ ๑ ชำระเงินจำนวนดังกล่าวแก่โจทก์ ผู้ร้องขัดทรัพย์ยื่นคำร้องว่าที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างที่เจ้าพนักงานบังคับคดียึดไว้ไม่ใช่ของจำเลยที่ ๑ แต่เป็นของผู้ร้องติดจำนองธนาคาร จำเลยที่ ๑ มีชื่อในโฉนดที่ดินแทนผู้ร้องเท่านั้น ขอให้ปล่อยทรัพย์ที่ยึดดังกล่าวและยกเลิกวันนัดขายทอดตลาด โจทก์ยื่นคำคัดค้าน และขอให้ผู้ร้องวางเงินประกันค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์ วันนัดไต่สวน ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ผู้ร้องชำระค่าขึ้นศาลของทุนทรัพย์ส่วนที่เกินห้าสิบล้านบาทภายใน ๓๐ วัน มิฉะนั้นถือว่าทิ้งคำร้องและให้ผู้ร้องวางเงินประกันการชำระค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์เป็นเงิน ๓,๔๐๐,๐๐๐ บาท ภายใน ๓๐ วัน เมื่อถึงกำหนดผู้ร้องไม่วางเงินประกัน ศาลชั้นต้นมีคำสั่งจำหน่ายคดีออกจากสารบบความ ค่าฤชาธรรมเนียมเป็นพับ ยกเลิกวันนัดไต่สวน ผู้ร้องยื่นอุทธรณ์โต้แย้งว่า คำสั่งศาลชั้นต้นที่ให้ผู้ร้องวางเงินดังกล่าวไม่ถูกต้อง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ ผู้ร้องยื่นอุทธรณ์อีก ๑ ฉบับว่า คำสั่งศาลชั้นต้นที่จำหน่ายคดีออกจากสารบบความเป็นการใช้ดุลพินิจที่ไม่ชอบ ขอให้ยกเลิกคำสั่งจำหน่ายคดีและให้ศาลชั้นต้นไต่สวนคำร้องขัดทรัพย์ต่อไป ศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ภาค ๒ ยกคำร้อง ผู้ร้องยื่นคำร้องขออนุญาตฎีกาพร้อมฎีกา และคำร้องขอทุเลาการบังคับคดี

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ฎีกาของผู้ร้องเป็นกรณีที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ผู้ร้องวางเงินเพื่อเป็นประกันการชำระค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์หรือเจ้าหนี้ตามคำพิพากษา ผู้ร้องไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งจำหน่ายคดีของผู้ร้องออกจากสารบบความซึ่งคำสั่งของศาลชั้นต้นเป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๓๒๓ วรรคสี่ อันเป็นบทมาตราที่บัญญัติไว้เป็นการเฉพาะ จึงไม่อาจขออนุญาตฎีกาได้ จึงมีคำสั่งยกคำร้องขออนุญาตฎีกา ไม่รับฎีกาของผู้ร้อง และยกคำร้องขอทุเลาการบังคับในระหว่างฎีกา (คำสั่งคำร้องที่ ครพ.๓๐๘/๒๕๖๗) 

ผู้เขียน  นายประเสริฐ ผดุงเกียรติวัฒนา  รองเลขานุการศาลฎีกา 

ช่วยทำงานชั่วคราวในตำแหน่งผู้พิพากษาหัวหน้าศาลประจำกองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ผู้ตรวจ  นายฉันชาย โรจนสโรช  ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลประจำกองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

วันที่ ๒๙ เมษายน ๒๕๖๘