การส่งหนังสือเชิญประชุมใหญ่
ป.พ.พ.มาตรา ๑๑๗๕ วรรคหนึ่ง บัญญัติวิธีการส่งคำบอกกล่าวว่าให้ลงพิมพ์โฆษณาในหนังสือพิมพ์ท้องที่อย่างน้อย ๑ คราวก่อนวันนัดประชุมไม่น้อยกว่า ๗ วัน และส่งทางไปรษณีย์ตอบรับไปยังผู้ถือหุ้นทุกคนที่มีชื่อในทะเบียนก่อนวันนัดประชุมไม่น้อยกว่า ๗ วัน ศาลฎีกาวางหลักว่า มาตรานี้มุ่งประสงค์ให้มีการแจ้งผู้ถือหุ้นทราบล่วงหน้าว่าบริษัทจะได้จัดให้มีการประชุมใหญ่ในกิจการใด ที่ใด เมื่อใด เพื่อผู้ถือหุ้นจะได้มีโอกาสเตรียมตัวสอบถามหรือแสดงความคิดเห็นได้เต็มที่ ดังนั้นแม้บริษัทส่งคำบอกกล่าวเชิญประชุมผู้ถือหุ้นทางไปรษณีย์ตอบรับไปยังผู้ถือหุ้นยังไม่ครบกำหนดเวลา แต่บริษัทได้ลงพิมพ์โฆษณาในหนังสือพิมพ์ท้องที่ครบกำหนดเวลาตามกฎหมายและปรากฏข้อเท็จจริงว่าผู้ถือหุ้นก็ทราบนัดประชุมดังกล่าวแล้ว ถือว่าการนัดเรียกประชุมชอบด้วยกฎหมาย ผู้ถือหุ้นจะมาฟ้องเพิกถอนมติที่ประชุมใหญ่ผู้ถือหุ้นไม่ได้ (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๗๘๗๖/๒๕๕๙)
มาตรา ๑๑๗๕ วรรคสอง บัญญัติรายละเอียดที่จะระบุไว้ในคำบอกกล่าวเรียกประชุมว่าจะต้องระบุสถานที่ วัน เวลา และสภาพแห่งกิจการที่จะได้ประชุมปรึกษากัน ศาลฎีกาได้อธิบายมาตรานี้ว่า กฎหมายประสงค์ให้คำบอกกล่าวเรียกประชุมใหญ่เป็นการแจ้งให้ผู้ถือหุ้นของบริษัททราบล่วงหน้า เพื่อผู้ถือหุ้นจะได้มีโอกาสเตรียมตัวเพื่อสอบถามหรือแสดงความคิดเห็นในเรื่องที่จะประชุมกันได้อย่างเต็มที่ ดังนั้น คำว่า “สภาพแห่งกิจการ” จึงเป็นเรื่องหรือกิจการที่จะนำเสนอให้ที่ประชุมพิจารณาและลงมติซึ่งเป็นเรื่องสำคัญหรือกระทบต่อส่วนได้เสียของผู้ถือหุ้น การที่หนังสือเชิญประชุมระบุว่าระการประชุมว่า พิจารณาเรื่องอื่น (ถ้ามี) ไม่เป็นการระบุถึงสภาพกิจการหรือเรื่องสำคัญที่จะให้ที่ประชุมพิจารณาลงมติ ผู้ถือหุ้นไม่มีโอกาสเตรียมตัวที่จะมาสอบถามหรือแสดงความคิดเห็นได้ หรือกล่าวได้ว่า วาระการประชุมเรื่องอื่นๆ ต้องเป็นเรื่อง “ไม่สำคัญ” การที่ที่ประชุมพิจารณาวาระเรื่องอื่นๆ เป็นการถอดถอนกรรมการบริษัทถือเป็นเรื่องสำคัญ เมื่อไม่ได้ระบุสภาพแห่งกิจการดังกล่าวไว้ในคำบอกกล่าวเรียกประชุมใหญ่ การประชุมและลงมติในเรื่องนี้จึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย ผู้ถือหุ้นฟ้องเพิกถอนมติที่ประชุมอันผิดระเบียบนั้นได้ (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๓๔๑๓/๒๕๖๐)
ภาพประกอบจาก https://www.midahoteldonmueangairport.com/th/meeting-wedding/