เรื่อง ยืม (ชั้นขอกันส่วน) (ฎีกาที่ ๓๔๒๒/๒๕๖๓)

                   แม้ผู้ร้องไม่ได้ส่งรายการหนี้ต่อเจ้าพนักงานบังคับคดีภายในกำหนด แต่สิทธิของผู้ร้องในฐานะเจ้าหนี้เกี่ยวกับค่าใช้จ่ายตามมาตรา ๑๘ วรรคสอง ซึ่งเป็นบุริมสิทธิลำดับเดียวกับบุริมสิทธิตามมาตรา ๒๗๓ (๑) แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์และมีอยู่เหนือทรัพย์ส่วนบุคคลของแต่ละเจ้าของห้องชุด ตาม พ.ร.บ.อาคารชุด มาตรา ๔๑ (๒) ไม่ได้เสียไป แต่เมื่อเจ้าพนักงานบังคับคดีไม่ใช่พนักงานเจ้าหน้าที่ตามที่บัญญัติไว้ใน พ.ร.บ.อาคารชุด พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๔ ที่หมายถึงผู้ซึ่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย แต่งตั้งให้ปฏิบัติการตาม พ.ร.บ.อาคารชุด พ.ศ.๒๕๒๒ ซึ่งในขณะนั้นได้แก่ อธิบดีกรมที่ดินและเจ้าพนักงานที่ดิน เมื่อไม่ปรากฏว่าผู้ร้องได้ส่งรายการหนี้ต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ตาม พ.ร.บ.อาคารชุด พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๔๑ วรรคท้าย จึงทำให้ผู้ร้องไม่ใช่เจ้าหนี้บุริมสิทธิอันจะได้รับชำระหนี้ก่อนโจทก์เจ้าหนี้จำนอง แต่ผู้ร้องยังคงเป็นเจ้าหนี้บุริมสิทธิที่ใช้สิทธิขอกันส่วนในฐานะเจ้าหนี้บุริมสิทธิ์ ตามมาตรา ๔๑ (๒) ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าผู้ร้องไม่มีหนังสือแจ้งรายการหนี้ค่าใช้จ่ายส่วนกลางที่จำเลยที่ ๑ ค้างชำระแก่เจ้าพนักงานบังคับคดีภายในกำหนดเวลาตามหนังสือของเจ้าพนักงานบังคับคดีระบุไว้ ผู้ร้องจึงเสียสิทธิได้รับชำระหนี้ดังกล่าวนั้น ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย/คำพิพากษาฎีกาที่ ๓๔๒๒/๒๕๖๓