ครพ.ภษ. 2671/2562
กรณีการหักรายจ่ายโดยใช้สิทธิหักค่าสึกหรอหรือค่าเสื่อมราคาในรอบระยะเวลาบัญชีใดเป็นเรื่องที่โจทก์ต้องใช้สิทธิตามระยะเวลาที่ได้ทรัพย์สินนั้นมาในแต่ละรอบระยะเวลาบัญชีนั้น ตามเงื่อนไขตามพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการหักค่าสึกหรอ และค่าเสื่อมราคาของทรัพย์สิน (ฉบับที่ 145) พ.ศ.2527 เมื่อโจทก์อ้างว่าได้สิทธิมาตั้งแต่ปี 2546 แล้วไม่ใช้สิทธิหักรายจ่ายในรอบระยะเวลาบัญชีนั้น แต่กลับไปหักรายจ่ายโดยใช้สิทธิหักค่าสึกหรอหรือค่าเสื่อมราคาตั้งแต่ในรอบระยะเวลาบัญชีปี 2548 ถึงปี 2552 ในอัตราร้อยละ 20 ซึ่งไม่ถูกต้อง การที่เจ้าพนักงานประเมินปรับปรุงรายจ่ายจากการหักค่าสึกหรอและค่าเสื่อมราคาสำหรับต้นทุนการได้มาซึ่งลิขสิทธิ์ตั้งแต่รอบระยะเวลาบัญชีปี 2548 ถึงปี 2552 ตามรอบระยะเวลาบัญชีที่โจทก์ใช้สิทธิหักค่าสึกหรอหรือค่าเสื่อมราคาจึงชอบแล้ว ดังนั้น เมื่อจำเลยปรับปรุงรายจ่ายจากการหักค่าสึกหรอหรือค่าเสื่อมราคาสำหรับต้นทุนการได้มาซึ่งลิขสิทธิ์ตั้งแต่รอบระยะเวลาบัญชีปี 2548 ถึงปี 2552 ตามอัตราที่ถูกต้องโดยมีหนังสือแจ้งการเปลี่ยนแปลงผลขาดทุนสุทธิไปถึงโจทก์วันที่ 18 กันยายน 2557 ยังไม่เกิน 10 ปี เจ้าพนักงานประเมินจึงมีอำนาจประเมินภาษีโจทก์ได้ ฎีกาของโจทก์ในประเด็นนี้ไม่มีเหตุที่จะเปลี่ยนแปลงผลของคำพิพากษาของศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษ
