ครพ.ภษ. 2898/2564
ความหมายของคำว่า ปุ๋ย นั้น ประมวลรัษฎากรมิได้ให้คำจำกัดความไว้ คงต้องพิจารณาจากความหมายตามพระราชบัญญัติปุ๋ย พ.ศ. 2518 มาตรา 3 ที่บัญญัติว่า “ปุ๋ย” หมายความว่า สารอินทรีย์ อินทรีย์สังเคราะห์ อนินทรีย์ หรือจุลินทรีย์ ไม่ว่าจะเกิดขึ้นโดยธรรมชาติหรือทำขึ้นก็ตาม สำหรับใช้เป็นธาตุอาหารพืชได้ไม่ว่าโดยวิธีใด หรือทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางเคมี กายภาพ หรือชีวภาพในดินเพื่อบำรุงความเติบโตแก่พืช เมื่อพิจารณาหนังสือกรมวิชาการเกษตรที่ตอบตัวแทนกลุ่ม ก. ข้อ 2.2 กล่าวถึงผลของไคโตซานที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาการของพืชว่า ไคโตซานประกอบด้วยธาตุไนโตรเจน เมื่อสลายตัวจะช่วยเพิ่มธาตุอาหารไนโตรเจนให้แก่ดิน อันเป็นสารสำหรับใช้เป็นธาตุอาหารพืชได้ สารไคโตซานจึงมีคุณสมบัติตามความหมายของคำว่าปุ๋ยแห่งพระราชบัญญัติปุ๋ย พ.ศ. 2518 แล้ว โดยไม่จำเป็นต้องนำปุ๋ยนั้นมาขึ้นทะเบียนเสียก่อน อันเป็นเพียงมาตรการในการควบคุมการผลิตปุ๋ยเคมีเพื่อการค้าตามกฎหมายเท่านั้น แม้ข้อความตามหนังสือของกรมวิชาเกษตรที่ตอบข้อสอบถามของโจทก์เกี่ยวกับการผลิตและจำหน่ายไคโตซาน ในข้อ 3 ระบุว่า “สารไคโตซานไม่ใช่ยา ไม่ใช่อาหารและไม่ใช่ปุ๋ยโดยตรง… หากจะใช้เป็นปุ๋ยหรือเป็นสารปรับคุณสมบัติทางกายภาพของดินต้องใช้ปริมาณสูงมากไม่คุ้มค่า…” ซึ่งสามารถแปลความได้ว่า สารไคโตซานสามารถใช้เป็นปุ๋ยแต่ต้องใช้ปริมาณสูงมากเท่านั้น และมิได้ปฏิเสธเสียทีเดียวว่าสารไคโตซานไม่ใช่ปุ๋ย ส่วนผลิตภัณฑ์อื่นของโจทก์ได้แก่ อินทรีย์น้ำ อินทรีย์ผง สมุนไพรน้ำและภูไมท์ นั้น ตามทางนำสืบของโจทก์มีบทความและผลการวิจัยที่สนับสนุนว่าเป็นยาและเคมีภัณฑ์ในการยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ เชื้อรา ควบคุมศัตรูพืช ใช้ในการปรับปรุงดิน ส่วนจำเลยหาได้นำสืบให้เห็นเป็นอย่างอื่น สินค้าที่โจทก์ขายทั้ง 6 รายการจึงเป็นปุ๋ย ยาหรือเคมีภัณฑ์ที่ใช้สำหรับพืชหรือสัตว์ เพื่อบำรุงรักษา ป้องกัน ทำลายหรือกำจัดศัตรูหรือโรคของพืชและสัตว์ตามประมวลรัษฎากร มาตรา 81 (1) (ค) หรือ มาตรา 81 (1) (จ) ที่ได้รับการยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม ฎีกาของจำเลยไม่เป็นปัญหาสำคัญที่ศาลฎีกาควรวินิจฉัย ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 วรรคสอง (1) และ (5) ประกอบพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ. 2528 มาตรา 26
