ครพ.ภษ. 2969/2564
อุทธรณ์ของโจทก์ฉบับลงวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2563 ข้อ 2 ระบุว่าเพียงว่าโจทก์ไม่เห็นพ้องด้วยกับคำพิพากษาของศาลภาษีอากรกลาง จึงอุทธรณ์ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้ จากนั้นในข้อ 3 หน้าที่ 5 ถึงหน้าที่ 14 ล้วนเป็นการคัดลอกบันทึกถ้อยคำนาย ณ. พยานโจทก์ที่บันทึกไว้ล่วงหน้าชนิดคำต่อคำตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้าสุดท้าย โดยมิได้โต้แย้งคำพิพากษาของศาลภาษีอากรกลางโดยชัดแจ้งว่าโจทก์ไม่เห็นด้วยในข้อใด ด้วยเหตุผลใด แม้ตอนท้ายของอุทธรณ์โจทก์จะโต้แย้งว่าโจทก์ไม่เคยเป็นผู้ไปเสียค่าปรับเพื่อยุติการดำเนินคดีอาญาและอ้างเหตุอื่นก็ไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย กรณีจึงไม่อาจมีผลเปลี่ยนแปลงสาระสำคัญในคำพิพากษาของศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษ ฎีกาของโจทก์ไม่เป็นปัญหาสำคัญที่ศาลฎีกาควรวินิจฉัยตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 249 ประกอบพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ. 2528 มาตรา 26
