ครพ.ภษ.๓๐๕๒/๒๕๖๖
ศาลฎีกาแผนกคดีภาษีอากรตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว ปัญหาตามฎีกาของจำเลยมีว่า คำพิพากษาของศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษที่อนุญาตให้ขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์แก่โจทก์ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ เห็นว่า การที่จะนำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้บังคับโดยอนุโลมในศาลภาษีอากรนั้น พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ. ๒๕๒๘ มาตรา ๑๗ บัญญัติให้ทำได้ต่อเมื่อเป็นกรณีที่ไม่มีบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัติดังกล่าวและข้อกำหนดคดีภาษีอากรที่จะนำมาใช้บังคับเท่านั้น ซึ่งการย่นหรือขยายระยะเวลานั้นได้มีบทบัญญัติ มาตรา ๑๙ บัญญัติไว้เป็นพิเศษแล้ว จึงจะนำบทบัญญัติในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๓ มาใช้บังคับโดยอนุโลมไม่ได้ ศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษจึงชอบที่จะขยายระยะเวลาอุทธรณ์ให้โจทก์ได้ตามความจำเป็นและเพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม ตามที่พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลภาษีอากรและวิธีพิจารณาคดีภาษีอากร พ.ศ. ๒๕๒๘ มาตรา ๑๙ ประกอบมาตรา ๒๔ และ ๒๕ บัญญัติไว้เป็นพิเศษ ทั้งนี้ ตามคำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๒๕๔๐/๒๕๓๔ และ ๓๔๑๙-๓๔๒๐/๒๕๕๓ ซึ่งข้ออ้างตามคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ของโจทก์เห็นได้ว่า มีความจำเป็นและเพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม ที่ศาลอุทธรณ์คดีชำนัญพิเศษอนุญาตให้ขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์แก่โจทก์จึงชอบแล้ว
