เผยแพร่คำพิพากษา / คำสั่งคำร้อง / คำสั่งคำร้องขออนุญาตฎีกา

ความผิดตาม พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้า พ.ศ. ๒๕๓๔ มาตรา ๑๑๐ (๑) ผู้กระทำต้องรู้ว่าสินค้าที่นำเข้ามาในราชอาณาจักร จำหน่าย เสนอจำหน่าย หรือมีไว้เพื่อจำหน่ายนั้น  (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๓๑๔๔/๒๕๖๐)

การพิจารณาว่าเครื่องหมายการค้าใดในขณะที่จดทะเบียนคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของบุคคลอื่นที่ได้จดทะเบียนไว้แล้ว จนอาจทำให้สาธารณชนหลงผิดในความเป็นเจ้าของของสินค้าหรือแหล่งกำเนิดของสินค้าสำหรับสินค้าจำพวกเดียวกันที่มีลักษณะอย่างเดียวกันหรือไม่ (๓๑๗๙/๒๕๖๑)

การพิจารณาว่าเครื่องหมายการค้ามีหรือประกอบด้วยเครื่องหมายที่เหมือนกับเครื่องหมายที่มีชื่อเสียงแพร่หลายทั่วไปหรือคล้ายกับเครื่องหมายดังกล่าวจนอาจทำให้สาธารณชนสับสนหลงผิดในความเป็นเจ้าของหรือแหล่งกำเนิดของสินค้าหรือไม่ (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1649/2564)

การพิจารณาว่าคำในเครื่องหมายการค้าหรือเครื่องหมายบริการเป็นคำที่เล็งถึงลักษณะหรือคุณสมบัติของสินค้าหรือบริการโดยตรงหรือไม่ (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๒๐๓/๒๕๖๕)

การพิจารณาเครื่องหมายการค้าว่าคล้ายกันหรือไม่ต้องพิจารณาลักษณะโดยรวมของเครื่องหมาย (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๙๗๒/๒๕๖๑)

คำที่ประดิษฐ์ขึ้น ตาม พ.ร.บ.เครื่องหมายการค้า พ.ศ. ๒๕๓๔ มาตรา ๗ วรรคสอง (๓) (เดิม) (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๘๖๒/๒๕๖๑)

กรณีไม่ถือเป็นการพิพากษานอกฟ้องนอกประเด็น (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๘๖๗๐/๒๕๖๑)

การนำชื่อทางภูมิศาสตร์มาจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๔๒๑๖/๒๕๖๑)

เครื่องหมายการค้าที่เป็นการนำตัวอักษรและตัวเลขมาวางเรียงต่อกันในลักษณะธรรมดาทั่วไปโดยมิได้สร้างให้มีลักษณะพิเศษ (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๙๓๖/๒๕๖๑)

การพิจารณาว่าเครื่องหมายบริการใดเป็นคำที่เล็งถึงลักษณะหรือคุณสมบัติของบริการตามรายการบริการนั้นโดยตรงหรือไม่ จะต้องพิจารณาถึงคำหรือแต่ละคำของข้อความในเครื่องหมายบริการนั้น จะแยกส่วนประสมของคำออกมาพิจารณาไม่ได้ (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๖๘๙๗/๒๕๖๑)

กรณีเครื่องหมายการค้าที่ขอจดทะเบียนมีทั้งส่วนที่มีลักษณะบ่งเฉพาะและมีลักษณะไม่บ่งเฉพาะ (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๒๖๖/๒๕๖๓)

การพิจารณาว่าเครื่องหมายการค้าใดในขณะที่จดทะเบียนคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของบุคคลอื่นที่ได้จดทะเบียนไว้แล้ว จนอาจทำให้สาธารณชนหลงผิดในความเป็นเจ้าของของสินค้าหรือแหล่งกำเนิดของสินค้า (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๓๑๗๙/๒๕๖๑)